Get out

Ο ηθοποιός Jordan Peele ο οποίος έγινε γνωστός κυρίως μέσα από τα κωμικά του σκετς στο Comedy Central, αυτήν την φορά κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Όταν λοιπόν άκουσα πως γράφει και σκηνοθετεί μια ταινία τρόμου ήμουν αρκετά περίεργος να δω περί τίνος πρόκειται. Ως γνωστόν, οι κωμικοί έχουν μια ιδιαίτερη αίσθηση του τρόμου. Βλέποντας το, συνειδητοποίησα πως το GET OUT είναι η πιο φρέσκια και καλοφτιαγμένη ταινία τρόμου μέχρι τώρα για φέτος.

I Don't Feel At Home in This World Anymore

Ακούγοντας το και μόνο, μπορώ να πω με σιγουριά πως το I DONT FEEL AT HOME IN THIS WORLD ANYMORE, είναι σίγουρα η ταινία με τον πιο δύσχρηστο τίτλο που έχω ακούσει. Αν μη τι άλλο, μόνο σε μια τόσο περίεργη ταινία θα ταίριαζε ένας τέτοιος τίτλος. Επηρεασμένος από την συνεργασία του στις δυο τελευταίες ταινίες με τον σκηνοθέτη Jeremy Saulnier (Blue Ruin, Green Room), ο ηθοποιός Macon Blair αποφασίζει να προχωρήσει στην πρώτη του σκηνοθετική προσπάθεια της οποίας επιμελείται ο ίδιος και το σενάριο. Μια κατηγορία από μόνη της, η συγκεκριμένη θα σας κάνει να πείτε την κλασική ατάκα "Δεν φτιάχνουν πλέον ταινίες σαν και αυτήν".

T2 Trainspotting

Το πρώτο TRAINSPOTTING γυρίστηκε το 1996 και όταν βγήκε ήταν από εκείνες τις ταινίες που όλο το σχολείο μιλούσε γι αυτές. Αυτός είναι και ο λόγος που ένα χρόνο αργότερα, όταν κυκλοφόρησε σε βιντεοκασέτα την νοικιάσαμε για να δούμε γιατί όλος αυτός ο σαματάς. Παρόλο που εντέλει δεν καταφέραμε να καταλάβουμε όλα τα νοήματα της ταινιας, ήμασταν από τους λίγους που κατέληξε να μας μείνει κυρίως για την πρωτότυπη αισθητική και τον ασταμάτητο ρυθμό που έβγαζε, σε αντίθεση με τα μεγαλύτερα παιδιά που την έβλεπαν σαν ένα κουλ σπρώξιμο προς κάθε απαγορευμένη ουσία. Με τα χρόνια έγινα μεγάλος θαυμαστής του σκηνοθέτη Danny Boyle και στο άκουσμα ότι μετά από τόσο καιρό κατάφερε να συγκεντρώσει το παλιό καστ και να ολοκληρώσει την ιστορία που ξεκίνησε, δεν μπορούσα να περιμένω.

Moonlight

Κλείνοντας με τις περσινές, οσκαρικές ταινίες, η τελευταία πρόταση από αυτές που πρόλαβα να δω μέχρι σήμερα είναι το MOONLIGHT. Όσο και αν μου άρεσε η συγκεκριμένη ταινία ωστόσο, ο ρόλος μου θα περιοριστεί σε αυτό που κάνω συνήθως. Δεν θα ήθελα να πάρω μέρος σε κάποιο ντιμπέιτ στο οποίο θα έπρεπε να πω αν τελικά άξιζε να πάρει το όσκαρ καλύτερης ταινίας ή όχι. Δεν έχει και πολύ σημασία αλώστε τι όσκαρ έχει πάρει εφόσον παραμένει μια καλή ταινία. Το MOONLIGHT, του σκηνοθέτη Barry Jenkins, διηγείται μέσα από τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους την δύσκολη ζωή ενός μαύρου, ομοφυλόφιλου αγοριού που παλεύει να επιβιώσει σε μια κοινωνία η οποία αρνείται να αποδεχθεί οποιοδήποτε είδος ανθρώπινου συναισθήματος.

Manchester by the Sea

Τις τελευταίες ημέρες που γενικά υπάρχει αυτό το ετήσιο οσκαρικό κλίμα, φρόντισα να δω όσες περισσότερες από τις ταινίες που θα ήταν προτεινόμενες στην τελετή. Όχι επειδή πιστεύω πως είναι κατ'ανάγκη οι καλύτερες της χρονιάς αλλά επειδή μεταξύ των προτεινόμενων μ'αρέσει να βλέπω αν συμφωνώ ή όχι με το αποτέλεσμα. Το Hollywood έχει τους δικούς του κανόνες και είτε μας αρέσει είτε όχι, εμείς παρακολουθούμε απλά για την "φάση". Το ίδιο ισχύει φυσικά και στα Βρετανικά βραβεία, στα Γαλλικά  κ.ο.κ. Συγκεκριμένα για το MANCHESTER BY THE SEA, και λόγο του ότι έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στον Casey Affleck, ήταν μια ταινία που περίμενα να δω αρκετούς μήνες τώρα.